Descartes Neden Gerçek Bir Skeptik Değildir?

Author :  

Year-Number: 2019-9:2
Language : null
Konu : Skeptisizm
Number of pages: 419-436
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Descartes metodolojik skeptisizmin bilinen en güçlü ismi olarak nitelendirilmekte ve çoğu zaman bu metodu yüzünden skeptik bir filozof olarak anılmaktadır. Amacı metodolojik skeptisizm aracılığıyla şüphe içermeyen hakikati aydınlatmaktır. Descartes’ın bu amacı metodolojik skeptisizme rağmen her zaman hakikatin var olduğuna ilişkin bir inanç taşıdığını göstermektedir. Bu durum Descartes’ın şüpheyi metodolojik olarak kullansa da bir skeptik olarak anılmasının haksızlığını ortaya çıkarmaktadır. Burada sorun şüpheyi metot olarak kullanmanın filozofu skeptik yapıp yapmadığıdır. Bu çalışmada Descartes’ın metodolojik skeptisizmi araştırılacak ve aslında onun gerçek bir skeptik olmadığı iddia edilecektir.

Keywords

Abstract

Descartes is described as the strongest name of methodological skepticism and is often mentioned as a skeptical philosopher due to his methodology. His aim is to shed light on the indubitable truth by using methodological skepticism. This aim of Descartes shows that despite his methodological skepticism he always had a belief that the truth existed. Although Descartes uses the doubt methodologically, this situation reveals the injustice of being referred to as a skeptic. The problem here is whether the use of doubt as a method makes the philosopher skeptic. In this study, the methodological skepticism of Descartes will be investigated, and it will be claimed that he is not a real skeptic.

Keywords


  • Altuner, İ. (2011). Descartes Felsefesinde Kuşkudan Bilgiye Geçiş ve Zihnin Ken- dini Kavrayışı. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 1 (1), 97-112.

  • Annas, J. & Barnes, J. (1997). The Modes of Scepticism. Cambridge: Cambridge Uni- versity Press.

  • Bouwsma, O. K. (1945). Des Cartes’ Skepticism of the Senses. Mind, New Series, 216, 313-322.

  • Broughton, J. (2002). Descartes’s Method of Doubt. Princeton & Oxford: Princeton University Press.

  • Burnyeat, M. F. (1984). The Sceptic in his Place and Time. Philosophy in History: Essays on the Historiography of Philosophy. (Eds. R. Rorty, J. B.Schneewind, Q. Skinner). Cambridge: Cambridge University Press, 225-255.

  • Descartes, R. (1984). The Philosophical Writings of Descartes, vol. II. (Trans. J. Cot- tingham, R. Stoothoff, D. Murdoch). Cambridge: Cambridge University Press.

  • Descartes, R. (1985). The Philosophical Writings of Descartes, vol. I. (Trans. J. Cot-

  • Descartes, R. (1991). The Philosophical Writings of Descartes, vol. 3. (Trans. J. Cot- tingham, R. Stoothoff, D. Murdoch, A. Kenny). Cambridge: Cambridge

  • Descartes, R. (2015a). Meditasyonlar: Metafizik Üzerine Düşünceler. (Çev. Ç. Dürüş- ken). İstanbul: Alfa Yayınları.

  • Descartes, R. (2015c). Tabiat Işığı ile Hakikati Arama. (Çev. S. Sollers). İstanbul: Say Yayınları.

  • Etieyibo, E. (2010). Cartesian Hyperbolic Doubts and the “Painting Analogy” in the First Meditation. Diametros, 24, 45-57.

  • Fine, G. (2000). Descartes and Ancient Skepticism: Reheated Cabbage? The Philosophical Review, 109 (2), 195-234.

  • Güven, Ö. (2012). Kant, Bolzano ve Frege’de Yargıların Temellendirilmesi ve A Priorilik Sorunu. (Doktora Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi SBE.

  • Hankinson, R. J. (1995). The Sceptics: The Arguments of the Philosophers. London & New York: Routledge.

  • Hegel, F. G. W. (1997). Descartes. (Çev. D. Şahiner). Cogito, 10, 135-149.

  • Hume, D. (2007). An Enquiry Concerning Human Understanding. (Ed. P. Millican). New York: Oxford University Press.

  • Iannone, P. A. (2001). Dictionary of World Philosophy. London & New York: Rout- ledge.

  • Kovanlıkaya, A. K. (2013). Hâlâ Düşünüyorum. Kaygı, 20, 19-30.

  • Lennon, T. M. & Hickson, M. W. (2013). The Skepticism of the First Meditation. Descartes’s Meditations: A Critical Guide. (Ed. K. Detlefsen). Cambridge: Cambridge University Press, 9-25.

  • Musgrave, A. (2013). Sağduyu, Bilim ve Şüphecilik: Bilgi Kuramına Tarihsel Bir Giriş. (Çev. N. Küçük). İstanbul: İthaki Yayıncılık.

  • Navarro-Reyes, J. (2010). Scepticism, Stoicism and Subjectivity: Reappraising Montaigne’s Influence on Descartes. Revista Internacional de Filosofia, XV, 243-260.

  • Popkin, R. H. (1954). Charron and Descartes: The Fruits of Systematic Doubt. The Journal of Philosophy, Vol. 51 (25), 831-837.

  • Popkin, R. H. (2003). The History of Scepticism: From Savonarola to Bayle. New York: Oxford University Press.

  • Sextus Empricus (2010). Kuşkunun Felsefesi. (Çev. C. C. Çevik). İstanbul: Kırkgece

  • Spinoza, B. (2015). Descartes Felsefesinin İlkeleri ve Metafizik Düşünceler. (Çev. C. Şenkaya) Ankara: Dost Kitabevi.

  • Sweetman, B. (1999). The Pseudo-Problem of Skepticism. The Failure of Moder- nism: The Cartesian Legacy and Contemporary Pluralism. (Ed. B. Sweetman). Washington: The Catholic University of America Press, 228-242.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics