Author:
Abstract
Çağdaş Kıta Felsefesinin en önemli figürlerinden olan Martin Heidegger, Felsefe literatürüne kazandırdığı onlarca özgün kavramın yanında yerleşik kavramlar üzerinde de oldukça tartışmalı yaklaşımlar sergiler. Logos kavramı da bu tartışmalı kavramlardan biri olarak açığa çıkar. Bu kavram sistematik felsefe geleneği içerisinde hep akılla ilişkilendirilirken Heidegger ile birlikte Sokrates öncesi köklerine geri döndürülerek söylem alanına yeniden dahil edilir. Bu andan itibaren felsefe tarihi içerisinde söze dair olan ile hakikat arasında bir köprü ortaya çıkar. Bu köprünün önemli bir ayağını geleneksel anlamda felsefe oluştururken bir diğerini ilgi çekici bir şekilde sanat oluşturur. Heidegger’in bu incelikli çabasına dair olan bu çalışma, temel anlamda söze dair olduğuna inandığı sanat anlayışı ve bu anlayışın en değerli parçası olarak gördüğü şiir sanatı üzerine yoğunlaşarak Çağdaş Kıta Felsefesini kökten dönüşüme uğratan bu filozofun hakikat ile sanat ilişkisini irdeleme amacını taşımaktadır.
Keywords
Abstract
Martin Heidegger, one of the most significant figures of Contemporary Continental Philosophy, shows highly controversial approaches to established concepts as well as dozens of original concepts that he brought to the philosophy literature. The concept of logos emerges as one of these controversial concepts. While this concept is always associated with reason in the tradition of systematic philosophy, with Heidegger, it is reintroduced to the field of discourse by returning to its pre-Socratic roots. Henceforth, a bridge emerges between the verbal and the truth in the history of philosophy. While philosophy constitutes an important pillar of this bridge in usual way, art forms the other in an interesting way. This study, which is about Heidegger's subtle effort, by focusing on his understanding of art, which he believes to be basically about utterance, and the art of poetry, which he sees as the most valuable part of arts, aims to examine the relationship between truth and art.