Author :
Abstract
Felsefe tarihinde Kant, geliştirdiği ödev ahlakı görüşüyle ahlak felsefesinin temel yapı taşlarından birisi olarak kabul görmüş ve özellikle insanı özgür ve özerk bir varlık kılması bakımından onun özgün bir ahlak felsefesi ortaya koyduğu çoğunlukla dillendirilmiştir. Ne var ki, Kant’ın ahlak görüşü daha derin ve ayrıntılı bir analizin konusu yapıldığında ve titiz bir biçimde dini etikle mukayesesi gerçekleştirildiğinde görülecektir ki, onun başardığını söyleyebileceğimiz tek şey, dini etiği kopyalamak, dini etiğin biçimine, içeriğine ve mantığına dokunmadan Tanrı, peygamber, Tanrının rızası, Altın Kural, ilahi buyruk, cennet, Tanrının krallığı gibi anahtar terimlerin yerine akıl, vicdan, iyi niyet, ahlak yasası, koşulsuz buyruk, evrenselleştirilebilirlik, en yüksek iyi, etik devlet/evrensel saf akıl dini gibi seküler kavramlar koymaktır. Tanrının yerini dolduran ve Tanrıyı oynayan bir özne/akıl düşüncesi ise, ne kadar özgürlüğü ve özerkliği tesis ederse etsin, hiçbir biçimde özgün sayılabilecek bir özellik arz etmemektedir. <
Keywords
Abstract
Due to his theory of deontological ethic, Kant is regarded, in the history of philosophy, as one of the cornerstones of ethics, and it is said, as a rule, that he has an original theory of ethics in that he posited the idea of free and autonomous in
Keywords
- Aydın, M. (1991). Kant’ta ve Çağdaş İngiliz Felsefesinde Tanrı-Ahlak İlişkisi. Ankara: T.D.V. Yayınları.
- Billington, R. (1997). Felsefeyi Yaşamak: Ahlak Düşüncesine Giriş (çev. A. Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Buber, M. (2013). Tanrı Tutulması (çev. A. Tüzer). Ankara: Lotus Yayınevi.
- Castoriadis, C. (1993). Dünyaya, İnsana ve Tabiata Dair (çev. H. Tufan). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Cevizci, A. (2014). Etik: Ahlak Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları
- Derrida, J. (2011). İnanç ve Bilim. Din (ed. J. Derrida & G. Vattimo, çev. D. Kundakçı & M. E. Özcan). Ankara: Dost Kitabevi.
- Foucault, M. (2005). Özne ve İktidar (çev. I. Ergüden & O. Akınhay). İs- tanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Frankena, W. (2007). Etik (çev. A. Aydın). Ankara: İmge Kitabevi.
- Gündoğdu, H. (2003). Çağdaş Felsefede Ateistlerin Dine Yönelttiği Eleştiriler. Basılmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi SBE.
- Habermas, J. (2003). İnsan Doğasının Geleceği (çev. K. H. Ökten). İstanbul: Everest Yayınları.
- Horkheimer, M. (1994). Akıl Tutulması (çev. O. Koçak). İstanbul: Metis Yayınları.
- Horkheimer, M. & Adorno, T. W. (1995). Aydınlanmanın Diyalektiği I (çev. O. Özügül). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Kant, I. (1995). Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi (çev. İ. Kuçuradi). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
- Kant, I. (2004). Yaşamın Anlamı (ed. Wolfgang Kraus, çev. G. Uyanık & A. Sarı). İstanbul: Birey Yayınları.
- Kant, I. (2007). Ethica: Etik Üzerine Dersler (çev. O. Özügül). İstanbul: Pencere Yayınları.
- Kant, I. (2008). Pratik Usun Eleştirisi (çev. İ. Z. Eyüboğlu). İstanbul: Say
- Kant, I. (2009). Religion Within the Bounds of Bare Reason (trans. W. S. Pluhar). Cambridge: Hackett Publishing Company.
- MacIntyre, A. (2001). Ethik’in Kısa Tarihi (çev. H. Hünler & S. Z. Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.
- Menzer, P. (2007). Paul Menzer: Giriş (1924). İ. Kant. Ethica: Etik Üzerine Dersler. İstanbul: Pencere Yayınları.
- Nietzsche, F. (1995). Deccal: Hristiyanlığa Lanet (çev. O. Aruoba). İstanbul: Hil Yayınları.
- Nietzsche, F. (2001). Ahlakın Soykütüğü (çev. A. İnam). İstanbul: Yorum Yayınevi.
- Nietzsche, F. (2003). Şen Bilim (çev. L. Özşar). Bursa: Asa Kitabevi.
- Popper, K. R. (2008). Açık Toplum ve Düşmanları II (çev. H. Rızatepe). İstanbul: Liberte Yayınları.
- Rorty, R. (1995). Olumsallık, İroni ve Dayanışma (çev. M. Küçük & A. Tür- ker). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Russell, B. (1998). Sorgulayan Denemeler (çev. N. Arık). Ankara: Tübitak
- Tan, N. (2015). İmana Yer Açmak: Immanuel Kant’ın Bilgi ve İman Felsefesi. İstanbul: İz Yayıncılık.
