Author:
Abstract
Zamana düşüş ve zamandan düşüş Emil Michel Cioran felsefesini anlamada iki temel kavramdır. Parçalı metinlerden ve aforizmalardan oluşan Cioran’ın bütün felsefesini, onun bu iki kavramı altında bir bütünlüğe kavuşturmak mümkündür. Bu iki kavram iki trajik durumun ifadesidir. Bu trajedi bilincin veya (bir şeyin) bilincine varmanın ürünüdür. Çünkü Cioran’a göre bir şeyin bilincine varmak insanı o şeyin dışına atarak trajik süreçlere mahkûm eder. Bu bağlamda zamana düşmek, Tanrı’yla veya varlığın bütünlüğü ile bütünleşik olduğumuz dinginlikten kopuşumuzu imler. Fakat insanın kendi bilincine vararak düştüğü bu trajik kader, içine düştüğü zamanın bilincine varmakla daha trajik bir kadere evrilir. Cioran buna zamandan düşmek demektedir. Zamandan düşmek, tarihin veya zamanın kurgusunun bilincine varmaktır. Bunun sonucu, Tanrı öncesi hiçliği düşlemeye varan tehlikeli bir kayıtsızlıktır. Bu tehlike birey için ölümü, insan türü için ise yok oluşu arzulamaktır. Bu makalede Cioran düşüncesinde iki farklı varoluşsal trajediyi imleyen zamana düşmek ile zamandan düşmek kavramları irdelenerek filozofun düşünsel perspektifi açığa çıkartılmaya çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
The fall into time and the fall out of time are two fundamental concepts in understanding Emil Michel Cioran's philosophy. It is possible to integrate Cioran's entire philosophy, which consists of fragmented texts and aphorisms, under these two concepts. These two concepts are expressions of two tragic situations. The tragedy is the product of consciousness or becoming conscious of (something). Because, according to Cioran, becoming conscious of something throws a person out of that thing and condemns him to tragic processes. In this context, falling into time signifies our separation from the serenity in which we are united with God or the wholeness of existence. However, this tragic fate that a person falls into by becoming conscious of himself evolves into a more tragic fate by becoming aware of the time in which he falls. Cioran calls this falling from time. To fall out of time is to become conscious of history or the fiction of time. The result is a dangerous indifference that amounts to dreaming of nothingness before God. This danger is wishing for death for the individual and extinction for the human species. This article will try to reveal the philosopher's intellectual perspective by examining the concepts of falling into time and falling out of time, which imply two different existential tragedies in Cioran's thought.