Author:
Abstract
Makale, mutluluk kavramını temel insani değerlerden biri olarak ele alıyor. Yazar, ortaçağ Müslüman felsefesinin tarihsel değerlendirmesinde mutluluk kavramını araşdırıyor, büyük Azerbaycanlı düşünür Nasireddin Tusi'nin felsefi mutluluk kavramı örneğini kullanarak analiz ediyor. Tusi'nin gerçek mutluluk kavramını anlamak için öncelikle dönemin tarihsel çağını ve filozofun yaşam yolunu dikkatla incelemek gerekir. Yüzyıllardır Ortadoğu'da ahlak kaynağı sayılan “Ahlak-ı Nasırı” adlı kitab çerçevesinde düşünürün mutluluk hakkındaki görüşleri analiz ediliyor. Tusi, insan, aile, toplum, ahlak, din ve sosyal ilişkiler hakkında kapsamlı görüşlere, etik ve felsefi fikirlere vurgu yaptı. Kitap aynı zamanda yazar tarafından o dönem açısından incelenen ve karşılaştırılan insan mutluluğu hakkında ilginç ve bilgilendirici fikirler de sunuyor.
Keywords
Abstract
The article deals with the concept of happiness as one of the main human values. The author shows the study of human happiness in the historical assessment of medieval Muslim philosophy, analyses the concept using the example of the philosophical concept of happiness of the great Azerbaijani thinker Nasir al-Din al-Tusi. To understand the real concept of happiness of Tusi, firstly it needs to plunge into the historical era of the period and the life path of the philosopher. The opinions of the thinker about happiness are analyzed in the framework of his book “Akhlaqi-Nasir” (“Nasirean ethics”), which has been considered a source of morality and ethics in the Middle East for centuries. Tusi emphasized comprehensive opinions, ethical and philosophical ideas about man, family, society, morality, religion and social relations. The book also contains interesting ideas about human happiness, which are analyzed and compared in terms of that period by the author.