Hegel düşüncesinde Fenomenoloji, Bilincin kendi tarihini ortaya koyar. Bu süreç esasen Bilincin kendi gerçekliğini Tin’de bulmasıyla bu sefer gerçekten Tinin Fenomenolojisine dönüşür. Bu da Akıl bölümü sonrasında bilincin kendi gerçekliğini var olduğu toplumda bulmasıyla ortaya çıkar. Akıl bu süreçte modern çağın tarih dışı aklının ifadesi olarak ortaya çıkarken kendi bilme sürecinin de zeminini en sonunda toplumsallıkta bulur. Akıl bu haliyle bilmenin koşullarının ne olduğuna dair bir sonuç elde eder. Bireyselliği Tinin karşısında dağılır gibi olmuştur. Bu esasen modern toplumsallığın tekrar oluşturulmasıdır. Bu Tözün aynı zamanda özne olarak görülmesi gerektiği düşüncesinin ortaya konmasıdır. Modern bireysellik ve toplum burada iç içe ve beraberdir. Hegel’in Tinin Fenomenolojisi bu durumda aynı zamanda Kantçı ve Fichteci felsefi pozisyonların tinsel düzlemde tekrar kurgulanmasıdır. Bu bir bakıma inşacı bir düşünce sistemi demektir. Hegel’de Tin Kantçı ve Fichteci inşacı düşüncelerin tekrar kurgulandığı yerdir.
: In Hegel's thought, Phenomenology reveals the own history of Consciousness. This process essentially turns into the Phenomenology of Spirit, as Consciousness finds its reality in Spirit. This emerges after the Reason section, when consciousness finds its own reality in the society in which it exists. While reason emerges as the expression of the ahistorical reason of the modern age in this process, it eventually finds the basis of its own process of knowing in society. In this state, the reason obtains a conclusion about what the conditions of knowing are. His individuality seemed to disintegrate in the face of Spirit. This is essentially the reconstruction of modern sociality. This is to put forward the idea that Substance should also be seen as a subject. Modern individuality and society are intertwined and are reciprocal. In this case, Hegel's Phenomenology of Spirit is also the reconstruction of Kantian and Fichtean philosophical positions on a spiritual plane. In a way, this means a constructivist system of thought. In Hegel, Spirit is the place where Kantian and Fichtean constructivist thoughts are reconstructed.