Author:
Abstract
Tanzimat’la başlayan eğitim felsefesi ve politikamız, Batı eksenli bir seyir içerisine girmiştir. Cumhuriyet’e kadar yürütülen iyileştirme ve ıslah çalışmaları ise kayda değer bir gelişme gösterememiştir. Osmanlı dönemindeki birtakım önemli girişimler ve düzenlemeler, Cumhuriyet dönemini hazırlamıştır. Islahat, Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemleri, Batılı paradigmaların çevresinde eğitimi konumlama ve kodlama çalışmalarıyla sürmüşse de bu eğitim paradigmasının manevî ve yerli/millî değerlerden kopuk, pozitivist eksenli olması eğitimde beklenen olumlu neticeyi vermemiştir. Bir ülkenin eğitim politikası, o ülkenin önem verdiği ve eğitim sistemine de yansımış olan değerlerle başlar. Bu değerler eğitimin çerçevesini, amaçlarını ve yönünü belirler. Bir ülkenin eğitim politikası, o ülkenin önemsediği ve eğitimine de yansımış manevî, milli/yerli değerlerle başlar. Bu değerler, eğitim politikasının genel hatlarını, hedeflerini ve gidiş yönünü belirler. Manevî ve milli bir “Eğitim Felsefesinin” ve “Eğitim Politikasının” nasıl olması gerektiği konusunda yapılan akademik çalışmaların sayısı son yıllarda giderek artmaktadır. Bu çalışmalardan biri de Prof. Dr. Bayram Ali Çetinkaya’nın kaleme almış olduğu “Eğitim Politikamız ve Felsefemiz” başlıklı çalışmasıdır.
Keywords
Abstract
The number of academic studies on how a spiritual and indigenous “philosophy of education” and “policy of education” should be increased in recent years. One of these studies is Prof. Dr. Bayram Ali Çetinkaya's work titled “Our Policy and Philosophy of Education” . Our education philosophy and policy, which started with the Tanzimat, took a Western-oriented course. The improvement and improvement works carried out until the Republic did not show a remarkable development. Some important initiatives and regulations in the Ottoman period prepared the Republican period. Although the Reform, Constitutional and Republican periods continued with the studies of positioning and coding education around Western paradigms, the positivist axis of this education paradigm, which is disconnected from spiritual and local/national values, did not give the expected positive result in education. In the study, which was prepared with a rich academic literature by using the main sources related to the subject in the field; the importance of character building of younger generations and how this character building will be; Enderun educational institution that once trained statesmen; How education philosophy should be has been examined through the views and examples of Mehmet Âkif Ersoy and Nurettin Topçu.