Author:
Abstract
Jean-Luc Nancy, varlığın tekilliğindeki sakıncalarına işaret etmek için "öz" kavramını alıyor. Öz kavramı evrensel ve zorunlu bir köken değil, Nancy için olumsal ve tarihsel anlamlardır. Anlamdaki bu tarihsellik, Nancy'nin birey kavramını ve bireysellik aracılığıyla tahsis edilen sosyal / kamusal alanın kurallarını sorgulamasına yol açar. Nancy'nin sonlu varlıkların ontolojik çevresi hakkındaki argümanı, varlıkların evrensel bir birime ait değil, karışık bir tekil olduklarının altını çizmeyi amaçlamaktadır. Bu, varlığın tekil ve aynı zamanda diğeriyle olduğu ölçüde tekil-çoğul olduğunu keşfetmemizi sağlar. Dolayısıyla, temel tarihsel kavramlar bu noktada bireysel veya toplumsal örgütlenmeleri geçersiz kılar. Nancy, bu “sonluluk” olarak adlandırıyor, bu “birlikte-olmayı” mümkün kılan tek aşkın kavramdır (Mitsein). Sosyal bilimlerin hazır kavramlarından ziyade, tekillikler topluluğu yaratan tek özelliğin sonluluk olduğunu düşünmek mümkündür. Bu pozisyonun alternatif bir sosyal ontoloji için farklı bir metot olduğunu savunuyorum.
Keywords
Abstract
Jean-Luc Nancy takes the concept of "essence" in order to indicate its drawbacks on the singularity of being. The concept of essence is not a universal and necessary origin, but contingent and historical meanings for Nancy. This historicity in meaning leads Nancy to question the concept of the individual and the rules of the social/public sphere allocated through individuality. Nancy's argument on the ontological environment of finite beings aims to highlight those beings are mixed singular, not belonging to a universal unit. This allows us to discover that being is singular and also singular-plural to the extent that it is with the other. Thus, essential historical concepts invalidate individual or social organizations at this point. Nancy calls this “finitude” which is the only transcendental concept that makes possible the “being-with” (Mitsein). It is possible to think that finitude is the only property to make a community of singularities rather than ready-made concepts of social sciences. I argue that this position is methodological for an alternative socio-ontology.