Author:
Abstract
Bu çalışma, Aliya İzzetbegoviç örneğinden hareketle ahlak üzerine konuşmayı mümkün kılacak meşru enstrümanların neler olduğunu tartışmaktadır. Felsefi bir soruşturmanın akılla meşruiyet kazanacağı varsayıldığında felsefenin temel tartışma alanlarından biri olan ahlaki alanın da rasyonel bir şekilde tartışılması gerekmektedir. Peki, doğada cari olan nesnel bir yapının çözümlenmesinde kullandığımız bir yöntemi, olması gerekenlerin alanı olan ahlaki alanda da kullanabilir miyiz? Aliya’ya göre özellikle modern felsefe ahlak gibi felsefenin pratik alanına yönelik tartışmalarında tutarsızlıkla sonuçlanan bir metodolojik hata ile maluldür. Bu çerçevede Aliya, bilimin dışında sanat, din ve ahlak gibi kategorilere insani tecrübenin özel alanları olarak vurgu yapmakta ve ahlaki bir konuşmanın farklı enstrümanlara ihtiyaç duyduğunun altını çizmektedir.
Keywords
Abstract
This study discusses, from the example of Alija Izetbegovic, what the legitimate instruments are that will enable us to talk about morality. Considering that a philosophical investigation will gain legitimacy by reason, one of the main areas of discussion of philosophy, the moral domain, needs to be discussed rationally. But can we use a method which we use in analyzing an objective structure which is current in nature, in the moral field which is the field of what should be? Modern philosophy has a methodological mistake that results in inconsistency in the discussion of the practical field of philosophy, like moral. In this context, Alija emphasizes the special fields of human experiences, such as art, religion and morality out of science.