Author :
Abstract
Kant’ın metafizik araştırmalara yönelik eleştirileri elbette saf bir metafizik eleştirisi değildir, bu eleştiriler metafizik biliminin tezlerinin akılla ne ölçüde doğrulanabildiğinin gösterilmesini de sağlar. Bu anlamda Kant’ın aşkınsal diyalektik dediği kurgusal metafizik konusunun bilgiyle olan imtihanı Kant tarafından başarısız gösterilse de, Kant’ın amacının bizzat metafiziği ortadan kaldırmak olmadığı kanaatindeyiz. Zaten Kant’ın çözümlemeleri, sonunda klasik felsefenin farklı versiyonlarına atıfta bulunmakta ve bunu Kant’ın kendisinin de inkâr etmediği görülmektedir. Bu yazı, Kant’ın metafizik sorununu ele alışını belli bir sistematik etrafında incelemek ve metafiziğe ilişkin görüşlerin neden böyle olduğunu ortaya koymak amacındadır. Kant’ın metafizik biliminin mümkün olmadığına ilişkin görüşlerinin aşkınsal analitikle diyalektik arasındaki ayrımda bulunduğu, makalenin temel hipotezi olacaktır.
Keywords
Abstract
Kant’s criticisms of metaphysical research are not, of course, a pure criticism of metaphysics; they also show to what extent the theses of metaphysics can be verified by reason. In this sense, we believe that Kant’s aim was not to abolish metaphysics per se, even though the test of the fictional metaphysics that Kant calls transcendental dialectics with knowledge is shown to have failed by Kant. In fact, Kant’s analyses ultimately refer to different versions of classical philosophy, which Kant himself does not deny. This article aims to analyze Kant’s criticisms of metaphysics in a systematic way and to show why his views on metaphysics are the way they are. It will be the central hypothesis of this article that Kant's views on the impossibility of a science of metaphysics are to be found in the distinction between transcendental analytic and dialectic.
