Author :
Abstract
Bu makalede Foucault’nun parrhêsia kavramını ele alışı ile bu kavramın aslında rhêtorikê gibi ikili bir yanının olduğu ve pozitif açıdan değerlendirilebileceği gibi negatif açıdan da kullanılabileceğini ve kimi noktalarda rhêtorikênin durumuna da düşebileceği, bu açıdan da parhhêsianın rhêtorikênin bir parçası olarak da görülebileceği ele alınacaktır. Foucault parrhêsia ile ilgili düşüncelerinin dayandığı kaynakların bir kısmında, bu kavramın aynı zamanda rhêtorikê ile bağlantısının verildiği yerleri göz ardı etmiş, hatta bu bağlantıyı kuranların düşüncelerini tartışmamıştır. Bu makalede Foucault’nun parrhêsiayı nasıl açıkladığı ve onun ele aldığının tersine parhhêsianın rhêtorikê ile doğrudan tam bir karşıtlığının bulunmadığı, kullanım biçimine göre rhêtorikêdeki bu ikiliğin yer yer parrhêsiada da görülebildiği dile getirilecektir. Foucault’nun parrhêsia için değinmediği özelliklere dikkat çekilerek, düşünürün niçin böylesi bir ayrıma gereksinim duyduğu ele alınacaktır.
Keywords
Abstract
In this article, Foucault's approach to the concept of parrhêsia will be examined, highlighting that this concept actually possesses a dual aspect like rhêtorikê and can be used both positively and negatively, and sometimes can even resemble rhêtorikê. Therefore, parrhêsia can also be seen as a part of rhêtorikê. Foucault, in some of the sources supporting his thoughts on parrhêsia, overlooked the connection of this concept with rhêtorikê, and even omitted discussing the thoughts of who established this connection. In this article, Foucault's explanation of parrhêsia will be analysed and it will be argued that, contrary to his approach, parrhêsia is not in direct opposition to rhêtorikê, and that this duality in rhêtorikê can also be seen in parrhêsia depending on the way it is used. By drawing attention to the characteristics that Foucault doesn’t mention for parrhêsia, it will be discussed why he needs such a distinction.
