Thomas Aquinas Orta Çağın en üretken filozoflarından biridir ve onun felsefi görüşleri kendi döneminin yanı sıra birçok çağdaş düşünürü de etkilemiştir. Aquinas’ın düşünce erdemleri ve ahlak erdemleri konusundaki görüşlerinin Aristotelesçi temelleri sıklıkla tartışılmasına karşın ilahi erdemler sınıfında yer verdiği erdemlerin incelenmesi göz ardı edilmiştir. Çağdaş erdem tartışmalarında kural temelli erdem anlayışını savunanlar Aquinas’ı kaynak göstermezler. Oysa bu çalışmada göstereceğimiz gibi, kural temelli erdem yaklaşımının en açık, ayrıntılı ve tutarlı biçimini Aquinas’ta görmekteyiz. Çalışmada ilkin Aquinas’ta erdemin özü, tanımı ve nedenleri incelenerek genel eylem kuramı çerçevesinde ahlaki eylem olarak erdemin ortaya çıkışı gösterilecektir. İkinci olarak, düşünce ve ahlak erdemleri ile ilahi erdemlerin kaynağı ortaya konacaktır. Bu inceleme ile Aquinas’ın erdem anlayışının Aristoteles’in anlayışından farkı ortaya konarak kural temelli erdem anlayışının temelleri gösterilecektir.
Thomas Aquinas is one of the most prolific philosophers of the Medieval Period, and his philosophical views have inspired many contemporary thinkers in addition to those of his own time. Although the Aristotelian underpinnings of his position on intellectual and moral virtues are extensively addressed, his theological virtues still need to be sufficiently examined. Those who advocate a rule-based understanding of virtue in contemporary virtue debates do not cite Aquinas. However, as we shall demonstrate, Aquinas provides the most straightforward, comprehensive, and consistent example of a rule-based understanding of virtue. To do so, we first attempt to identify the essence, definition, and justifications of virtues in Aquinas, then analyze the genesis of virtue as moral action within the context of his general theory of action. Second, the origin of intellectual, moral and theological virtues shall be discussed. This study will identify the fundamentals of the rule-based understanding of virtue in Aquinas by showing how his conception of virtue differs fundamentally from that of Aristotle.