Nietzsche’de Eleştirinin Bir Formu Olarak Üslup

Author :  

Year-Number: 2022-12:2
Language : null
Konu : Modern Felsefe
Number of pages: 393-415
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Nietzsche’de üslup eleştirel düşüncesinin dile getirilişinde sadece bir araç değil, aynı zamanda bu düşüncenin somut bir parçasıdır. Bu çalışmada ilk olarak bazı düşünürlerin Nietzsche’nin üslubuna dair görüşleri eleştirel bir şekilde aktarılmaya çalışılacaktır. Sonrasında Nietzsche’nin perspektivizm fikri üzerinden onun üslubu incelenecektir. Akabinde Nietzsche’nin varoluşçuluğunda bazı öne çıkan fikirler dile getirilecektir. Nitekim Nietzsche’de üslup eleştirel varoluşçu bilincin bir eylemi olarak kendisini sunmaktadır. Makalenin sonunda, eleştirinin bir formu olarak üslubun kendisinin aslında Nietzsche düşüncesinde, yaşamı Evetlemenin kendisi olduğu gösterilmeye çalışılacaktır.

Keywords

Abstract

For Nietzsche, style is not only a tool for expressing critical thought but also a substantial part of this thought. In this study, firstly, the views of some thinkers on Nietzsche’s style will be tried to be critically conveyed. Afterward, his style will be examined through Nietzsche’s idea of perspectivism. Subsequently, some prominent ideas in Nietzsche’s existentialism will be expressed. As a matter of fact, the style in Nietzsche presents himself as an act of critical existential consciousness. At the end of the article, it will be tried to show that the style itself, as a form of criticism, is actually the affirmation of life in Nietzsche’s thought.

Keywords


  • Badiou, A. (2019). Nietzsche: Anti Felsefe Seminerleri. (Çev. İ. Birkan) İstanbul: Sel Yayıncılık.

  • Brinton, C. (1948). Nietzsche. Cambridge: Harvard University Press.

  • Danto, A. C. (2005). Nietzsche as Philosopher. New York: Columbia University Press.

  • Deleuze, G. (2016). Nietzsche. (Çev. İ. Karadağ). İstanbul: Otonom Yayıncılık.

  • Derrida, J. (1979). Spurs Nietzsche’s Styles. (Çev. B. Harlow). Chicago: The University of Chicago Press.

  • Heidegger, M. (1991). Nietzsche: Volume 3 The Will to Power as Knowledge and as Me- taphysics; Volume 4: Nihilism. (Çev: J. Stambaugh, D. F. Kell, F. A. Capuzzi) New York: HarperCollins.

  • Parla, J. (2020). Don Kişot’tan Günümüze Roman. İstanbul: İletişim Yayınları.

  • Jaspers, K. (2013). Nietzsche Nasıl Felsefe Yapıyordu? (Çev. M. Batmankaya) İstanbul: Alfa Yayıncılık.

  • Kaufmann, W. (1956). Existentialism: From Dostoevsky to Sartre. New York: Meridian Books.

  • Kaufmann, W. (1974). Nietzsche: Philosopher, Psycholojist, Antichrist (4. bs). New Jer- sey: Princeton University Press.

  • Kofman, S. (1972). Nietzsche Et La Métaphore. Paris: Payot.

  • Nehamas, A. (1999). Nietzsche: Life as Literature. London: Harvard University.

  • Nietzsche, F. (1968). The Will to Power. (Çev. W. Kaufman and R. J. Holling- dale). New York: Vintage Books.

  • Nietzsche, F. (1992). Ecce Homo. (Çev. R. J. Hollingdale). London: Penguin Gruop.

  • Nietzsche, F. (2001). İyinin ve Kötünün Ötesinde. (Çev. A. İnam). Yorum Yayınevi. Öz: Nietzsche’de üslup eleştirel düşüncesinin dile getirilişinde sadece bir araç değil, aynı zamanda bu düşüncenin somut bir parçasıdır. Bu çalışmada ilk olarak bazı düşünürlerin Nietzsche’nin üslubuna dair görüşleri eleştirel bir şekilde aktarılmaya çalışılacaktır. Sonrasında Nietzsche’nin perspektivizm fikri üzerinden onun üslubu incelenecektir. Akabinde Nietzsche’nin varoluşçuluğunda bazı öne çıkan fikirler dile getirilecektir. Nitekim Nietzsche’de üslup eleştirel varoluşçu bilincin bir eylemi olarak kendisini sunmaktadır. Makalenin sonunda, eleştirinin bir formu olarak üslubun kendisinin aslında Nietzsche düşüncesinde, yaşamı Evetlemenin kendisi olduğu gösterilmeye çalışılacaktır. Anahtar Kelimeler: Nietzsche, üslup, eleştiri, varoluşçuluk, perspektivizm.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics