Author :
Abstract
Ulus-devletlerin ortaya çıkmasıyla birlikte Müslümanların da İslam çatısı altında siyasi bir birlik kurmaya başladıkları görülmektedir. Bu girişimler İslam devletinin uygulanabilirliği konusundaki tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Yerli-özgün yönetim modelleri arayışı ile uyumlu olan ve son zamanlarda kamu yönetimi literatüründe oldukça hareketli bir konu olan bu tartışmaların İslamî esaslara değil, Müslüman devletlerin tarihsel tecrübelerine dayandığı anlaşılmaktadır. İslamî ilkelerin yerine tarihsel uygulamaların ulus-devlete temel alınması, doğrudan, teori ile pratiğin çatıştığı yanılgısına yol açmıştır. Ancak Müslüman devletlerin başarılı uygulamaları, yaşadıkları çağın gereklerini ve İslam ile yönetim ilişkisini yorumlayabilmelerinden kaynaklanmaktadır. Bu makalede, mevcut İslam devleti tartışmalarının bu bakış açısı doğrultusunda gözden geçirilmesinin gerekli olduğu ileri sürülmektedir.
Keywords
Abstract
With the emergence of nation-states, it is seen that Muslims have started to establish a political union under the roof of Islam, as well. These initiatives brought along the debates on the applicability of the Islamic state. It is understood that these debates, which have been compatible with the search for indigenous administration models, and which have recently been a very lively subject in the public administration literature, are not based on the principles of Islam, but on the historical experience of Muslim states. The fact that historical practices were placed on the foundations of the nation-state instead of Islamic principles directly led to the misconception that theory and practice conflict. However, Muslim states’ successful practices arise from their ability to interpret the requirements of the era they live in and the relationship between Islam and the government. In this essay, is suggested that it is necessary to review the current Islamic state debates in line with this perspective.
Keywords
- Afsaruddin, A. (2011). Theologizing about Democracy: A Critical Appraisal of Mawdudi’s Thought. In A. Afsaruddin (Ed.), Islam, the state, and political authority: medieval issues and modern concerns (pp. 131–154). New York: Palgrave Macmillan.
- Akyol, T. (1996). Medine’den Lozan’a. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Algar, H. (1998). Humeynî. In İslam Ansiklopedisi (pp. 358–364). V. 18. İstanbul: TDV.
- Avcı, C. (1998). Hilâfet. In İslam Ansiklopedisi (pp. 539–546). V. 17. İstanbul: TDV.
- Aydın, H. (2001). İslam Hukuku, Devlet ve Ahkâm-ı Sultaniye İlişkisi. Cumhuriyet Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 57–79.
- Aydın, M. Â. (1991). Anayasa. In İslam Ansiklopedisi (pp. 153–164). V. 3. İstanbul:
- Baffioni, C. (2011). Prophecy, Imamate, and Political Rule among the Ikhwan al- Safa’. In Islam, the state, and political authority : medieval issues and modern concerns (pp. 75–92). New York: Palgrave Macmillan.
- Bebiroğlu, M. (2008). Osmanlı Devleti’nde Gayrimüslim Nizamnameleri (C. Külekçi, ed.). İstanbul: Akademi Matbaası.
- Bedir, M. (2010). Sünnet. In İslam Ansiklopedisi (pp. 150–153). V. 38. İstanbul: TDV.
- Çavuş, L. (2017). Modern Tanrı-Devletin Tarihöncesi: Hıristiyanlık’ta ve İslam’da İktidar. Milel ve Nihal, 14(1), 201–233.
- Çaylak, A. (2015). İslam Siyasi Düşüncesine Hâkim Olan Genel ve Temel İlkeler. Muhafazakâr Düşünce, 11(43), 137–152.
- Çetin, H. (2017). Siyasal İktidar ve Meşruiyet. In H. Çetin (Ed.), Siyaset Bilimi (7th ed., pp. 66–115). Ankara: Orion Kitabevi.
- Cilacı, O. (1997). Havâri. In İslam Ansiklopedisi (pp. 513–516). V. 16. İstanbul: TDV.
- Davutoğlu, A. (1994). Devlet. In İslam Ansiklopedisi (pp. 234–240). V. 9. İstanbul:
- Eryılmaz, B. (1996). Osmanlı Devletinde Gayrimüslim Teb’anın Yönetimi. İstanbul: Risale Yayınları.
- Eryılmaz, B. (1999). Osmanlı Devleti’nde Farklılıklara ve Hoşgörüye Kavramsal Bir Yaklaşım. In G. Eren (Ed.), Osmanlı 4; Toplum (pp. 236–241). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
- Eryılmaz, B. (2017). Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme (4th ed.). İstanbul: İşaret Yayınları.
- Eryılmaz, B. (2019). Osmanlı’da Birlikte Yaşama Politikası. İstanbul: İşaret Yayınları.
- Eryılmaz, B., & Bektaş, M. (2017). Lozan Perspektifinden Türkiye’de Azınlık Politikaları (1923-2016). Siyasal Bilimler Dergisi, 5(2), 25–50.
- Giddens, A. (1989). The Nation-State and Violence: Volume Two of A Contemporary Critique of Historical Materialism. Cambridge: Polity Press.
- Giddens, A. (2008). Ulus-devlet ve şiddet. İstanbul: kalkedon.
- Goudarzi, M. R., Jawan, J. A., & Ahmad, Z. B. (2009). Ayatollah Khomeini and the Foundation of Legitimacy of Power and Government. Canadian Social Science, 5(6), 103–114.
- Gürkan, S.L. (2008). Ruhban. In İslam Ansiklopedisi (pp. 204–205). V. 35. İstanbul:
- Itzhak, S. Ben. (2011). Islamic Political Thought. In J. T. Ishiyama & M. Breuning (Eds.), 21st century political science: a reference handbook (pp. 568–576). California: SAGE Publications.
- Kadivar, M. (2011). Wilayat al-faqih and Democracy. In Islam, the state, and political authority: medieval issues and modern concerns (pp. 207–224). New York: Palgrave
- Kenanoğlu, M. M. (2007). Osmanlı Millet Sistemi: Mit ve Gerçek. İstanbul: Klasik Yay.
- Khomeini, R. M. (2010). Islam and Revolution (H. Algar, trans.). Oxon: Routledge.
- Koçunyan, A. (2017). The Millet System and the Challenge of Other Confessional Models, 1856-1865. Ab Imperio, 2017(1), 59–85.
- Lambton, A. K. S. (1991). State and Goverment in Medieval Islam, An Introduction to the Study of Islamic Political Theory: the Jurists. Oxon: Routledge.
- Luka. (2015). Yeni Antlaşma (İncil). In Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar. İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi.
- Moten, A. R. (1996). Political Science: An Islamic Perspective. London: Macmillan Press.
- Muhakkık, M. (1991). Âyetullah. In İslam Ansiklopedisi (pp. 244–244). V. 4. İstanbul:
- Namazi, R. (2019). Ayatollah Khomeini: From Islamic Government to Sovereign State. Iranian Studies, 52(1–2), 111–131.
- Öz, M. (2010). Şîa. In İslam Ansiklopedisi (pp. 111–114). V. 39. İstanbul: TDV.
- Öz, M., & İlhan, A. (2000). İmâmet. In İslam Ansiklopedisi (pp. 201–203). V. 22.
- Özler, M. (2012). Tevhid. In İslam Ansiklopedisi (pp. 8–20). V. 41. İstanbul: TDV.
- Özsoy, Ö., & Güler, İ. (2006). Konularına Göre Kur’an (Sistematik Kur’an Fihristi) (12th ed.). Ankara: Fecr Yayınevi.
- Öztürk, M. (2016). Nüzul Sırasına Göre Kur’an-ı Kerim Meali: Anlam ve Yorum Merkezli Çeviri. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Poggi, G. (2007). The State: Its Nature, Development and Prospects. Cambridge: Polity.
- Sanasarian, E. (1995). Ayatollah Khomeini and the Institutionalization of Charismatic Rule in Iran, 1979-1989. Journal of Developing Societies, 11(2), 189– 205.
- Şengül, H. T. (2015). İktidar. In G. Atılgan & E. A. Aytekin (Eds.), Siyaset Bilimi: Kavramlar, İdeolojiler, Disiplinler Arası İlişkiler (5th ed., pp. 41–54). İstanbul: Yordam Kitap.
- Siddiqui, M. H. (1986). Ayatullah Ruhullah al-Musavi Khomeini’s Ultimate Reality and Meaning. Ultimate Reality and Meaning, 9(2), 117–133.
- Tierney, B. (1972). Origins of Papal Infallibility. Leiden: Brill.
- Topaloğlu, B. (2007). Rab. In İslam Ansiklopedisi (pp. 372–373). V. 34. İstanbul: TDV.
- Üstün, İ. S. (2013). Velâyet-i Fakīh. In İslam Ansiklopedisi (pp. 19–22). V. 43. İstanbul:
- Walker, P. E. (2011). The Responsibilities of Political Office in a Shi‘i Caliphate and the Delineation of Public Duties under the Fatimids. In A. Afsaruddin (Ed.), Islam, the state, and political authority: medieval issues and modern concerns (pp. 93–110). New York: Palgrave Macmillan.
- Yavuz, Y. Ş. (2001). Kader. In İslam Ansiklopedisi (pp. 58–63). V. 24. İstanbul: TDV.
- Yavuz, Y. Ş. (2007). Nübüvvet. In İslam Ansiklopedisi (pp. 279–285). V. 33. İstanbul:
