Bu araştırmada Fârâbî’nin felsefesi açısından varlık ve mahiyet ilişkisinin ne olduğunu çözümlemeye çalıştık. Daha özelde bu sorunu Tanrı ve diğer bütün varlıklar açısından ele almayı denedik. Bu hedefle öncelikle Fârâbî’nin kavram ve tanım teorisini sorunumuz açısından inceledik. Bunun gerekçesi, varlık ve mahiyet kavramları arasındaki ilişkinin en belirgin bir şekilde anlaşılabilmesinin olanağını kavram ve tanımın incelenmesinde görmemizdir. İbn Sînâ felsefesi açısından İslâm felsefesi tarihinde çok tartışılmış olan söz konusu sorunun Fârâbî’nin felsefesinde de nasıl olduğunun bilinmesinin önemi kabul edilebilir bir şeydir. Öyledir ki bu sorun bazı modern çalışmalarda da bazen doğrudan bazen de dolaylı bir biçimde Fârâbî açısından söz konusu edilmiştir. Fakat araştırmamız, yöntem ve birincil kaynak konusunda bahsedilen çalışmalardan bazı farklılıklar ile ayrılmaktadır. Buna göre bu çalışmada Fârâbî’ye göre varlık-mahiyet kavramları arasındaki ilişkiyi kaynaklandığı yer itibariyle ele almaya çalıştık.
This study aims to analyze the existence and quiddity relation in terms of al-Farabi’s philosophy. More specifically, it was attempted to deal with this issue based on God and all the other beings. In this regard, first, al-Farabi’s concept and definition theory were examined, because we believe that examining the concept and definition is the best way to attain the clearest understanding of the relation between the concepts of existence and quiddity. It is important to know where the current issue stands, which has been discussed many times in the history of Islamic philosophy in terms of Ibn Sina’s philosophy within the philosophy of al-Farabi. In fact, this issue has been addressed in some modern studies as well, both directly and indirectly, in terms of al-Farabi. However, the current study was different from these studies, with regards to its method and primary source. In this sense, the origin of the relation between the concepts of existence and quiddity according to al-Farabi was dealt with in this study.