Bilginin edinilmesindeki ‘hareket’, bu yazının odak noktasıdır. Benim iddiam, soyut olsa da, bilginin edinilmesindeki hareketin iki boyutunun olduğudur: Biri “gerçekliğe doğru çalışan zihin” ve diğeri “akla doğru yürüyen gerçeklik”. Epistemik bir yaklaşım kullanarak, bu iki boyutu (bundan sonra çalışma ve gezme anlatısı olarak anılacaktır), Dışsalcılık ve içselcilik altında bölüştürmekte ve dışsalcılığın, bilgi edinme ile ilgili olarak, içselciliğe göre daha fazla araştırmamızı sağladığını tanımlamaktayım. Dışsalcılık, iki boyutu içselcilikten daha iyi karşılamış gibi göründüğünden, çalışma ve yürüyüş anlatımını dışsallık altında sunarım. Felsefe için çalışma ve yürüyüş anlatımının, özellikle epistemolojinin bazı olası çıkarımları ile birlikte, öngörülen iki itiraz da ele alınmaktadır.
‘Motion’ in the acquisition of knowledge is the focus of this paper. My claim is that the motion in the acquisition of knowledge, albeit abstract, is of two dimensions: one as ‘the mind working towards reality’ and the other as ‘reality walking towards the mind’. Using an epistemic approach, I conceptualize these two dimensions (hereafter as the working and walking narrative) under the Externalism and the Internalism divide and identify that externalism leaves us with more to explore about knowledge acquisition than internalism. Since externalism seems to accommodate the two dimensions better than internalism, I present the working and walking narrative under externalism. Two envisaged objections are addressed, along with considerations of some probable implications of the working and walking narrative for philosophy, specifically epistemology.