Author :
Abstract
Klasik siyaset felsefesine bir tepki olarak ortaya çıkan modern siyaset felsefesi, Strauss’a göre Machiavelli’nin öncülük ettiği modernite ile birlikte belirginlik kazanır. Machiavelli’nin klasik siyaset felsefesine ilişkin düşüncelerinden etkilenen Hobbes, modern doğa bilimleri ile siyaset anlayışı arasında bağlantı kurarak matematiksel yöntemi, toplum ve insana uygulamaya çalışır. Doğal hukuk ile siyaset arasındaki ilişkiyi kesen Machiavelli’nin aksine Hobbes, doğal hak nosyonunu yeniden inşa eder. Ödevi merkeze alan klasik anlayışın yerine insanın en temel duygusu olan “şiddetli ölüm korkusu”nu çıkış noktası yapan Hobbes, hak merkezli bir siyasi anlayış benimser. Strauss’un yorumunu merkeze alan bu çalışmanın amacı, siyaset felsefesinin geçirdiği değişimleri ve Hobbes’un modern siyaset felsefesini hangi temeller üzerine inşa ettiğini sorunsallaştırmaktadır. Zira ilk iktidar felsefesi olarak adlandırılan Hobbes’un bu teorisi, aynı zamanda “ahlak” ve “siyaset”i ayrıştırmak suretiyle erdemli bir yaşam tasavvurundan konfora odaklanan bir yaşam tasarımına geçişin de öncüsü olmuştur.
Keywords
Abstract
The modern political philosophy which emerged in reaction to classical political philosophy became apparent with the modernity led by Machiavelli according to Strauss. Hobbes who was inspired by Machiavelli’s thought on classical political philosophy tried to apply mathematical methods to society and human beings by connecting modern natural sciences with political understanding. Contrary to Machiavelli, who cuts the relationship between natural law and politics, Hobbes rebuilt the notion of natural right. Instead of classical perception that puts duty in the center, Hobbes who counted the “fear of violent death” that is the most basic sensation of man as a starting point, adopted the rights-based political approach. The aim of this work that puts Strauss’s interpretation into the center is to question the changes in political philosophy and problematize on which foundations Hobbes built the philosophy of modern politics. This theory of Hobbes, the so-called first philosophy of power, also pioneered the transition from a virtuous life conception to a comfort-oriented life design by separating “morality” from “politics”.
Keywords
- Adorno, T. & Horkheimer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Çev. N. Ülner & E. Ö. Karadoğan). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Akal, C. B. (2014). İktidarın Üç Yüzü. (7. Baskı). Ankara: Dost Kitabevi.
- Bobbio, N. (1993). Thomas Hobbes and the Natural Law Tradition. Chicago: The University of Chicago Press.
- Cassirer, E. (2005). Devlet Efsanesi. (Çev. N. Arat). İstanbul: Say Yayınları.
- Collingwood, R. G. (1999). Doğa Tasarımı. (Çev. K. Dinçer). Ankara: İmge Kita- bevi.
- Copleston, F. (1991). Felsefe Tarihi Cilt 5 (İngiliz Görgücülüğü). (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınları.
- Descartes (1998). Felsefenin İlkeleri. (Çev. Mesut Akın). (6. Baskı). İstanbul: Say Yayınları.
- Ekinci, O. (2018). Adorno, Habermas ve Rorty’de Toplumsal Dayanışma. İnsan & Toplum. 8(1), 1-36.
- Fukuyama, F. (2004). Devletin İnşası. (Çev. D. Çetinkasap). (2. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Habermas, J. & Ben-Habib S. (1981). Modernity versus Postmodernity. New Ger- man Critique. 22, Special Issue on Modernism, 3-12.
- Heinrich, M. (2007). Leo Strauss and the Theologico-Political Problem. Cambridge: Cambridge University Press.
- Heller, A. & Feher, F. (1993). Postmodern Politik Durum. (Çev. O. Akınhay & Ş. Argın). Ankara: Öteki Yayınevi.
- Hobbes, T. (1994). The Elements of Law Natural and Politic. Part I: Human Nature; Part II: De Corpore Politico. (Ed. J. C. A. Gaskin). USA: Oxford University Press.
- Hobbes, T. (2007). De Cive. (Çev. D. Zarakolu). İstanbul: Belge Yayınları.
- Hobbes, T. (2008). Leviathan. (Çev. S. Lim). (7. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi Ya- yınları.
- Kahraman Y. (2016). Modern Epistemolojinin Doğuşu. İstanbul: Tezkire Yayınları.
- Kant, I. (2014). Sürekli (Ebedi) Barış Üstüne Felsefi Bir Deneme. Immanuel Kant Seçilmiş Yazılar. (Çev. N. Bozkurt). Ankara: Sentez Yayıncılık, 313-375.
- Kaplan M. A. (1956). How Sovereign Is Hobbes’ Sovereign?. The Western Political Quarterly. 9(2), 389-405.
- Kaya, F. G. (2009). Carl Schmitt ve Leo Strauss’ta ‘Politik Olan’ Kavramı, Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi SBE.
- Labelle, G. (2006). Can The Problem of The Theologico-Political Be Resolved? Leo Strauss and Claude Lefort. Thesis Eleven. 87 (1), 63-81.
- Lukes, S. (2006). Bireycilik. (Çev. İ. Serin). (2. Baskı). Ankara: Bilim ve Sanat Ya-
- Macpherson, C. B. (1990). The Political Theory of Possessive Individualism Hobbes to Locke. Oxford & New York: Oxford University Press.
- Malherbe, M. (2003). Thomas Hobbes. Siyaset Felsefesi Sözlüğü. (Çev. İ. Yerguz). (Ed. P. Raynaud & S. Rials). İstanbul: İletişim Yayınları, 368-378.
- Mansfield, N. (2006). Öznellik: Freud’dan Haraway’e Kendilik Kuramı. (Çev. H. Çetinkaya, R. Durmaz). İzmir: Ara-lık Yayınları.
- Martinich, A. P. (2013). Thomas Hobbes. (Çev. A. Terzi). İstanbul: Türkiye İş Ban- kası Kültür Yayınları.
- Meier H. (2006). Leo Strauss and the Theologico-Political Problem. Cambridge: Camb- ridge University Press.
- Oakeshott, M. (1975). Hobbes on Civil Association. Indianapolis: Liberty Fund.
- Sandel, M. J. (1982). Liberalism and the Limits of Justice. New York: Cambridge University Press.
- Skinner, Q. (2011). Devletler ve Yurttaşlar. (Çev. G. Aksay). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Stauffer, D. (2007). Reopening the Quarrel between the Ancients and the Mo- derns: Leo Strauss's Critique of Hobbes's “New Political Science”. The American Political Science Review. 101(2), 223-233
- Strauss, L. (1950). On the Spirit of Hobbes’ Political Philosophy. Revue Internatio- nale de Philosophie. 4 (14), 405-431.
- Strauss, L. (1963). The Political Philosophy of Hobbes Its Basis and Its Genesis. (Trans. E. M. Sinclair). Chicago & London: The University of Chicago Press.
- Strauss, L. (1981). Progress or Return? The Contemporary Crisis in Western Civi- lization. Modern Judaism. 1(1), 17-45.
- Strauss, L. (1989). An Introduction to Political Philosophy: Ten Essays By Leo Strauss. (Ed. H. Gildin). Detroit: Wayne State University Press.
- Strauss, L. (1989). The Three Waves of Modernity. An Introduction to Political Philosophy: Ten Essays By Leo Strauss. (Ed. H. Gildin). Detroit: Wayne State University Press, 81-98.
- Strauss, L. (2011). Doğal Hak ve Tarih. (Çev. M. Erşen & P. Onur). İstanbul: Say
- Strauss, L. (2017). Politika Felsefesi Nedir?. (Çev. S. Zelyüt). İstanbul: Öteki Yayıne- vi.
- Tannenbaum, D. G. & Schultz, D. (2013). Siyasi Düşünce Tarihi. (Çev. F. Demir- ci). (8. Baskı). Ankara: Adres Yayınları.
- Taylor, C. (2012). Benliğin Kaynakları: Modern Kimliğin İnşası. (Çev. S. A. Baş & B. Baş). İstanbul: Küre Yayınları.
- Taylor, C. (2014). Seküler Çağ, (Çev. D. Körpe). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kül- tür Yayınları.
- Zelyüt, S. (2017), Bir Giriş Girişimi: Leo Strauss. Politika Felsefesi Nedir?. İstanbul: Öteki Yayınevi, 7-35. Öz: Klasik siyaset felsefesine bir tepki olarak ortaya çıkan modern siyaset felsefesi, Strauss’a göre Machiavelli’nin öncülük ettiği modernite ile birlikte belirginlik kazanır. Machiavelli’nin klasik siyaset felsefesine ilişkin düşüncelerinden etkilenen Hobbes, modern doğa bilimleri ile siyaset anlayışı arasında bağlantı kurarak matematiksel yöntemi, toplum ve insana uygulamaya çalışır. Doğal hukuk ile siyaset arasındaki ilişkiyi kesen Machiavelli’nin aksine Hobbes, doğal hak nosyonunu yeniden inşa eder. Ödevi merkeze alan klasik anlayışın yerine insanın en temel duygusu olan “şiddetli ölüm korkusu”nu çıkış noktası yapan Hobbes, hak merkezli bir siyasi anlayış benimser. Strauss’un yorumunu merkeze alan bu çalışmanın amacı, siyaset felsefesinin geçirdiği değişimleri ve Hobbes’un modern siyaset felsefesini hangi temeller üzerine inşa ettiğini sorunsallaştırmaktadır. Zira ilk iktidar felsefesi olarak adlandırılan Hobbes’un bu teorisi, aynı zamanda “ahlak” ve “siyaset”i ayrıştırmak suretiyle erdemli bir yaşam tasavvurundan konfora odaklanan bir yaşam tasarımına geçişin de öncüsü olmuştur. Anahtar Kelimeler: Strauss, Hobbes, modern siyaset, doğa durumu, sivil toplum, hak, ödev.
