Bu çalışmanın amacı güzel, aletheia ve sanat arasındaki ilişkinin Platon’un perspektifinden nasıl ve hangi kavram çatıları altında ele alındığını konumlandırmaktır. Bilindiği gibi Platon’da sanatın aletheia ile bağını zayıflatan şey onun taklide dayanan bir etkinlik olmasıdır. Bu bağlamda Platon’a göre resim, müzik, şiir, tiyatro, heykel türünden mimetik sanatların hepsi hakikatin önünde bir engeldir. Bu yönüyle sanatın güzeli de sunduğu iddia edilemez. Çünkü Platon’da sanatın aletheia’ya ile ilişkisi güzel ideasını ne denli yansıttığına bağlıdır. Böylece her ne kadar sanat güzeli hiçbir zaman mükemmel biçimde sunamayacak olsa da yine de kendisine güzeli rehber edinmelidir ki bu şekilde hakikate yaklaşabilsin.
The aim of this study is to located the nature of relationship between beauty, aletheia and art from the perspective of Plato how and which is positioned under the roofs of the concept. As it is known, in Plato It weakens the bond with aletheia and art is an activity that is based on imitation. In this context, according to Plato, all kind of mimetic arts as picture, music, poetry, theatre, sculpture are an obstacle in front of truth. This aspect of the art can not be claimed to offer the beauty. Because, in Plato, the relationship between art and aletheia is connected to reflects how much the beauty. Thus, although art never perfectly able to present to beauty, it still should obtain the beauty for guide in learning that is the only way can come close to truth.