Bu makalede, Heiddeger felsefesinde teknoloji kritiği ve bir sorun olarak insanın yersiz ve yurtsuzlaşması arasındaki ilişki incelenmiştir. Teknoloji ve insanın yersiz yurtsuzlaşması tüm Batı felsefesine hâkim olan bir düşünme biçimi olarak metafizik düşünce bağlamında ele alınmıştır. Metafizik düşünme biçiminin terk edilmesi ve böylece Varlık sorusunun tekrar sorulması, düşünmenin Varlık üzerine düşünme olması gibi temel Heideggerci kavramlar bağlamında hem teknoloji, hem de insanın yersiz ve yurtsuzluğu problemi en iyi şekilde anlaşılabilir.<
In this paper, I focused on an examination of the relationship between the critic of technology and homelesness of human being as a problem in Heidegger’s philosophy. I argue that technology and homelessness of human being needs to be dealt with in their relation to the metaphysical thinking through which history of western philosophy has been totally dominated. For, these two distinguished problems are the offsprings of western metaphysical thinking. Thus, both the problem of technology and homelessness can be best understood in terms of basic Heideggerian concepts such as the abondenment of metaphysical thinking, asking the question of Being anew, and finally thinking as thinking on Being. <