Summary
At the Contours of Corporeality: Critique as Will to Power
Foucault'ya göre Kant ve Kant sonrası eleştiri evrensellik ilkesinden tarihsellik ilkesine bir geçiş olarak özetlenebilir. Tarihselliğe ve olumsallığa geçiş, sosyal dönüşümü olanaklı kılan transgresif eleştiri olasılığını doğurur. Bu yazı, Nietzsche'nin düşüncesini Kant sonrası eleştirinin önemli bir örneği olarak inceler. Nietzsche'de eleştiri, tüm değerlerin yeniden değerlendirilmesi olarak karşımıza çıkar. Bu yeniden değerlendirme pratiği, tarihsel ve maddesel limitleri görünür kıldığı ölçüde bu limitlerin aynı zamanda ötesine geçme yollarının da açınsaması niteliğindedir. Dolayısıyla Nietzscheci eleştiri, sonu olmayan bir üstün gelme çabasına tekabül ederek bir tür güç istenci konumundadır. Böylece Nietzsche felsefenin bedenselliğinden yola çıkarak eleştiriyi bir tür semptomatoloji olarak sunar.
Keywords
Nietzsche, eleştiri, güç istenci, beden, Foucault.
